In het Dankboek leg ik uit hoe belangrijk het is dat het schrijven geen routineklus wordt.
Natuurlijk is het heel logisch om dankbaar te zijn voor je gezondheid, maar als je dat elke dag opschrijft, treedt er gewenning op en wordt het schrijven een oppervlakkige oefening. Het werkt pas echt als je nieuwe gevoelens van dankbaarheid ervaart.
Nog even ter herinnering: deze vragen kunnen je helpen om specifiek te blijven:
- Wat is er vandaag gebeurd waar je dankbaar voor bent?
- Wie heeft je onlangs geholpen?
- Wie of wat verraste je vandaag in positieve zin?
- Waar heb je voor het laatst om gelachen?
- Wat las, zag of hoorde je dat je heel bijzonder vond?
Je hoeft trouwens niet per se drie dingen in te vullen. Misschien kom je maar op twee dingen, dat is ook goed. Het doel is immers om nieuwe gevoelens van dankbaarheid te ervaren.
Soms ben ik zo enthousiast over iets dat ik de ‘2’ en ‘3’ doorkras en alle ruimte op die bladzijde benut om één iets waar ik dankbaar voor ben helemaal uit te werken. Probeer het maar eens uit!
En als het even niet lukt?
Er verstrijken bij mij ook weken dat ik het Dankboek links laat liggen. Dat is prima. Het ritueel is een middel om geluk te ervaren, niet een doel op zich.
Voel je niet schuldig als het niet lukt, en pik de draad op als je er weer aan toekomt.
Uit enkele onderzoeken blijkt dat de positieve effecten tot wel zes maanden kunnen aanhouden, dus zo’n pauze heeft geen negatief effect.
Geef een reactie