Wij mensen rennen de hele dag rondjes in een hedonistisch hamsterrad: we wennen snel aan comfort en waarderen het dan niet meer. Vervolgens hebben we nóg meer luxe nodig om onze ontevredenheid te stillen.
Tot iets comfortabels even wegvalt. Dan zijn we blij als het weer terugkomt. Zo vertelde singer-songwriter Lucky Fonz III me dat hij zich jaren geleden voornam altijd dankbaar te zijn voor porseleinen wc-potten en het riool. Dat lukt bijna altijd, behalve als hij haast heeft, maar verder altijd.
Want toen Lucky ooit eens toerde in Zuid-Afrika, vroeg zijn tourmanager of hij wilde zien waar hij opgegroeid was. Ze reden naar een township bij Johannesburg. Een wijk zo groot als Utrecht, met huizen van golfplaat. Ze aten er samen en liepen door de buurt. Lucky moest naar de wc. Die bleek buiten te zijn. In een maar net afgesloten ruimte vond hij een gat in een rare balkenconstructie. Toen Lucky ‘s avonds weer terugkwam in zijn tijdelijke Johannesburgse huis, was hij zo ontzettend dankbaar voor het comfortabele toilet en het riool. ‘Die drol verdwijnt gewoon!’
Nu stapt hij nog steeds dagelijks uit het hamsterrad om dankbaar te wezen op de pot.
Als je je net als Lucky even onttrekt aan hedonistische gewenning, waardeer je het schijnbaar doodnormale wat je nu al hebt.
Je kunt dat al bewerkstelligen door jezelf slimme vragen te stellen. Zoals: wat kan ik vandaag doen waar mijn tienjarige-ik van had gedroomd? Of: wat kan ik vandaag doen waar mijn 85-jarige-ik van zal dromen?
Als het goed is, schiet je nu van alles te binnen. Allerlei dingen waar je al aan gewend was, maar waar je op een dieper niveau heel dankbaar voor bent.
Lekker toch, dat het rad dan even stilstaat?
Geef een reactie